MISIRLOU SHAKE

ΜΠΟΡΕΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΔΗΜΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ;

Του ΑΡΗ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ*

Το ερώτημα είναι υπαρκτό, αν και τις περισσότερες φορές διατυπώνεται έμμεσα και υποκρύπτεται σε συζητήσεις γύρω από το χαρακτήρα των εκλογών, το πρόγραμμα και τις συμμαχίες των δημοτικών παρατάξεων.

Η δραματική κατάσταση της αυτοδιοίκησης ύστερα από 3 χρόνια μνημονίου, αλλά και κυριαρχίας των μνημονιακών δυνάμεων στην ΚΕΔΕ, θέτει εύλογα στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της πολιτικής ανατροπής στους δήμους. Επιπλέον, το να φύγουν οι διαχειριστές της λιτότητας στους δήμους δεν αποτελεί μόνο αδήριτη ανάγκη για την κοινωνία, αλλά είναι πλέον ένας εφικτός στόχος για τις δυνάμεις της Αριστεράς. Χρειάζεται όμως κανείς να έχει σαφή τοποθέτηση σ' αυτό το κρίσιμο ζήτημα προκειμένου να αποφύγει δυσάρεστα αδιέξοδα.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΣΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ

Το Σάββατο 21  Δεκεμβρίου 2013    αντιπροσωπεία της Α.ΚΙ.ΠΟ  αποτελούμενη από τον Πάνο Τριγάζη και την Νανή Πολίτου   συμμετείχε στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον Παύλο Φύσσα   της  οργάνωσης Ειρήνης Kultur des Friedens (Πολιτισμός της Ειρήνης) που εδώ και 25 χρόνια από τότε που ιδρύθηκε στο Τίμπιγκεν της Γερμανίας αγωνίζεται ενάντια στο πόλεμο και το φασισμό. 

Στη εκδήλωση που συμμετείχε  η οικογένεια και φίλοι του Παύλου  φυτέψαμε ένα ελαιόδεντρο στο σημείο που σκοτώθηκε  και   ακολούθησε μουσική εκδήλωση με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη  προς τιμήν του, και φωνάξαμε

 ΟΧΙ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ  ΟΧΙ  ΠΙΑ ΝΑΖΙΣΜΟΣ 

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης

Τόσο η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όσο και ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, κατάφορα από τις πολιτικές ακραίας λιτότητας που εφαρμόζονται στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Αυτό ήταν το κύριο συμπέρασμα της εκδήλωσης που οργάνωσε στην αίθουσα του ΔΣΑ το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης – ΠΑΔΟΠ, για να τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπως και τη Διεθνή Ημέρα Μεταναστών.

ο Κώστας Βάρναλης απαγγέλλει τη μπαλάντα του κυρ-Μέντιου !!!

Patti Smith- People Have the Power

I was dreamin' in my dreamin'

Of an aspect bright and fair
And my sleepin' it was broken
But my dream it lingered near

In the form of shinin' valleys
Where the pure air recognized
Oh, and my senses newly opened
And I awakened to the cry

And the people have the power
To redeem the work of fools
From the meek the graces shower
It's decreed the people rule

People have the power
People have the power
People have the power
People have the power

Vengeful aspects became suspect

And bending low as if to hear
Well, and the armies ceased advancin'
Because the people had their ear

And the shepherds [Incomprehensible] the soldiers
And they laid among the stars
Exchanging visions, layin' arms
To waste in the dust

In the form of shinin' valleys
Where the pure air recognized
And my senses newly opened
And I awakened to the cry

People have the power
People have the power
People have the power
People have the power

Where there were deserts, I saw fountains
Like cream the waters rise

And we strolled there together
With none to laugh or criticize

There is no leopard and the lamb
And lay together truly bound
Well I was hopin' in my hopin'
To recall what I had found

Well I was dreamin' in my dreamin'
God knows a pure view
As I lay down into my sleepin'
And I commit my dream with you

People have the power
People have the power
People have the power
People have the power

The power to dream, to rule
To wrestle the earth from fools

But it's decreed the people rule
But it's decreed the people rule

Listen, I believe everythin' we dream
Can come to pass through our union
We can turn the world around
We can turn the earth's revolution

We have the power
People have the power
People have the power
People have the power

The power to dream, to rule
To wrestle the earth from fools

But it's decreed the people rule
But it's decreed the people rule

We have the power
We have the power

People have the power
We have the power

Κέντρο ΑΝΤΙΓΟΝΗ - 12η Εθνική Στρογγυλή Τράπεζα κατά των διακρίσεων

• ΑΝΤΙΓΟΝΗ - Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης 
• για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη Βία 
• ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ - ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ 
• Πτολεμαίων 29Α, 6ος όροφος, 54630 Θεσσαλονίκη 
• τηλ: +30-2310-285.688, φαξ: +30-2310-222.503 
• info@antigone.gr www.antigone.gr 
• Skype: antigone.information.cent
• Δευτέρα 16 Δεκέμβρη 5.30 μμ
• 
  
• Στο αμφιθέατρο του Τ.Ε.Ε. (Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας) στον 1ο όροφο, στην οδό Νίκης 4, στην πλατεία Συντάγματος

• Κέντρο ΑΝΤΙΓΟΝΗ - 12η Εθνική Στρογγυλή Τράπεζα κατά των διακρίσεων Το Αναλυτικό Πρόγραμμα έχει ως εξής : Α΄ Ενότητα (17.30 – 19.00) Σύντομος χαιρετισμός από τον Αντιπρόεδρο του Κέντρου «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» , Περιφερειακό Σύμβουλο Κεντρικής Μακεδονίας και τ. ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Δικηγόρο κ. Μιχάλη Τρεμόπουλο A. ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ  [ Συντονίζει η Δικηγόρος κ. Ελένη Σπαθανά, μέλος της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα των Προσφύγων και των Μεταναστών] 1) Περιγραφή και κριτική αποτίμηση των συνθηκών κράτησης μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα ( Ομιλητής ο κ. Σπύρος Ριζάκος, Δικηγόρος, ΜΚΟ Αίτημα ) 2) Τα κέντρα κράτησης μέσα από τη διεθνή οπτική της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου (Ομιλήτρια η κ. Εύα Κοσσέ, εκπρόσωπος της Human Rights Watch στην Ελλάδα) 3) Βιωματικές εμπειρίες των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα (Ομιλητής ο κ Γιονούς Μουχαμεντί, εκπρόσωπος του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων) 4) Η ανάγκη της βελτίωσης των συνθηκών κράτησης από τη σκοπιά των εργασιακών δικαιωμάτων των αστυνομικών υπαλλήλων (Ομιλητής ο κ. Χρήστος Φωτόπουλος , πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων -ΠΟΑΣΥ) Ακολουθεί συζήτηση Β΄ Ενότητα (19.30 – 21.00) Β. Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΑΣΥΛΟ : ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ [Συντονίζει η Δικηγόρος κ.Κλειώ Παπαπαντολέων, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου] 1) Το θεσμικό πλαίσιο της πρόσβασης στο άσυλο στην Ελλάδα : παθογένειες και προκλήσεις (Ομιλητής ο Δικηγόρος κ Σπύρος Κουλοχέρης, Δικηγόρος, επιστημονικός υπεύθυνος της Νομικής Υπηρεσίας του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες). 2) Η διεθνής διάσταση της πρόσβασης στο άσυλο (Ομιλήτρια η κ. Έρικα Καλαντζή, Δικηγόρος, εθνική συντονίστρια του Ευρωπαϊκού Νομικού Δικτύου για το Άσυλο (ELENA) 3) Εμπειρικές διαπιστώσεις των προβλημάτων της διαδικασίας ασύλου από το Συνήγορο του Πολίτη (Ομιλήτρια η κ. Ελένη Κουτρούμπα, Ειδική Επιστήμονας στο Συνήγορο του Πολίτη ) 4) Εμπόδια στην πρόσβαση στο άσυλο – Απωθήσεις και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας (Ομιλητής ο κ. Ηλίας Αναγνωστόπουλος, Διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνους Αμνηστίας) Ακολουθεί συζήτηση

ΠΑΔΟΠ για Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών

ΠΑ.Δ.Ο.Π

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ

Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑ.Δ.Ο.Π.)

Κολοκοτρώνη 31, 105 62 Αθήνα, τηλ. 210 3247364 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αθήνα, 15 Δεκεμβρίου 2013

Τιμώντας την 65^η επέτειο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών,  το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑ.Δ.Ο.Π.) πραγματοποιεί εκδήλωση – συζήτηση

την Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013 ώρα 12.00 – 14.00 ,

στην Αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (Ακαδημίας 60).

Ομιλητές :                   Αντώνης Μπρεδήμας,  καθηγητής Διεθνούς Δικαίου του

                                    Πανεπιστημίου Αθηνών.

                                    Σοφία Τζιτζίκου, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής                                                               της UNICEF.

                                    Γιάννης Γούναρης,   δικηγόρος- συγγραφέας   

Συντονιστής :             Παναγιώτης Τσίρης,  Συνταγματολόγος, πρόεδρος της            

                                    Αντιρατσιστικής Κίνησης Πολιτών (Α.ΚΙ.ΠΟ.)

Πάνος Τριγάζης                                                          Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Οικονομολόγος- Διεθνολόγος                                 Ιατρός - Συγγραφέας

Πρόεδρος ΠΑΔΟΠ                                                            Γενική Γραμματέας ΠΑΔΟΠ

                                                                         

Η ΥΓΕΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Θέρμανση και ρεύμα για όλα τα νοικοκυριά: Οι τέσσερις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ για άμεση αντιμετώπιση των στοιχειωδών αναγκών των νοικοκυριών σε θέρμανση και ηλεκτρικό ρεύμα την στιγμή που η κυβέρνηση υπεκφεύγει μεταθέτοντας την ευθύνη σε Αυτοδιοίκηση και ΔΕΗ. Περιορισμένες περιπτώσεις, και μάλιστα για μετά τον χειμώνα, αφορούν οι κυβερνητικές ανακοινώσεις.

Κανένα νοικοκυριό χωρίς ρεύμα - Κανένα σπίτι χωρίς θέρμανση

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ την Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου και ώρα 12:00 μ.μ. θα δώσει συνέντευξη Τύπου με θέμα: «Προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την άμεση ανακούφιση των πολιτών και των νοικοκυριών», στη Βουλή.

________________________________

Η πλήρης πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει:

1. Να δοθεί εντολή στη ΔΕΗ να επανασυνδέσει το ρεύμα σε όλους τους φτωχούς οικιακούς καταναλωτές που λόγω αδυναμίας πληρωμής δεν έχουν ρεύμα.

2. Να δοθεί δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα 300 Kwh τον μήνα ή 3.600 Kwh τον χρόνο σε όλους όσοι είναι ενταγμένοι στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο. Κόστος μέτρου: 470.000 Χ 3.600 Kwh X 0,09 = 152 εκατ. ευρώ.

3. Να διακοπεί η επιδότηση των 400 εκατ. ευρώ τον χρόνο προς τους ιδιώτες μεγαλοπαραγωγούς ρεύματος, ώστε να καλυφθούν δωρεάν όλα τα φτωχά νοικοκυριά, μέτρο που επιτρέπει και η ΕΕ.

4. Να μειωθεί ο Ενιαίος Φόρος Κατανάλωσης του πετρελαίου θέρμανσης, ώστε ο καταναλωτής να το αγοράζει στα 90 λεπτά ανά λίτρο.

----------------------------------------------------

Δωρεάν ρεύμα 3.600 KW τον χρόνο σε όλους τους φτωχούς

Τεκμηριωμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος κατέθεσαν οι υπεύθυνοι του Τομέα Ενέργειας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Πετράκος και Ευγενία Ουζουνίδου καλώντας την κυβέρνηση να αφήσει τις επικοινωνιακές φωτοβολίδες οι οποίες δεν λύνουν το πρόβλημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει:

* Να δοθεί εντολή σήμερα να επανασυνδέσει η ΔΕΗ το ρεύμα σε όλους τους φτωχούς οικιακούς καταναλωτές που λόγω αδυναμίας πληρωμής δεν έχουν ρεύμα.

* Να δοθεί σε όλους όσοι είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, σε όλους όσοι είναι ενταγμένοι στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα 300 KWH τον μήνα ή 3.600 KWH τον χρόνο (είναι η ποσότητα που απαιτείται για να καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες της μια οικογένεια). Το κόστος αυτό είναι: 470.000 x 3.600 KWH x 0,09 ευρώ = 152.000.000 ευρώ περίπου. Η κυβέρνηση αρνείται αυτό το μέτρο.

Δίνει όμως 400.000.000 ευρώ περίπου επιδότηση τον χρόνο στους 5 ιδιώτες που παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα από φυσικό αέριο (Μυτιληναίο, Λάτση, Βαρδινογιάννη, Κοπελούζο και Περιστέρη).

Άρα, αν διακοπεί η επιδότηση αυτή των 400.000.000 ευρώ τον χρόνο στους ιδιώτες μεγαλοπαραγωγούς ρεύματος, το Δημόσιο μπορεί να δώσει και δωρεάν ρεύμα σε όλους τους φτωχούς. Καθώς και χαμηλότερη τιμή στη χαλυβουργία και την ενεργοβόρο βιομηχανία της χώρας, χωρίς να επιβαρύνεται η ΔΕΗ».

Ακόμη και ο θεματοφύλακας του νεοφιλελευθερισμού, επίτροπος Χ. Αλμούνια, θέτει θέμα για την επιδότηση μέσω των Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος λέγοντας: «Κάποιες χώρες σχεδιάζουν την εισαγωγή πληρωμών ισχύος ώστε να ενθαρρύνουν τους παραγωγούς για την κατασκευή νέας ισχύος ή για να αποτρέψουν το κλείσιμο άλλων. Η Ε.Ε. εξετάζει αυτές οι πληρωμές να ενταχθούν στους κανόνες κρατικών ενισχύσεων, ώστε να αποφευχθεί ότι οι μηχανισμοί αυτοί ευνοούν την εθνική παραγωγή». Δηλαδή λέει ότι δεν πρέπει να επιδοτούνται οι διαθεσιμότητες ισχύος ενέργειας σε κράτη που δεν έχουν έλλειψη ισχύος.

"Η κυβέρνηση δεν έχει καμία πλέον δικαιολογία", σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

* Πρέπει να καταργηθούν σήμερα όλες οι επιδοτήσεις στους ιδιώτες μεγαλοπαραγωγούς ηλεκτρικού ρεύματος από φυσικό αέριο (Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους και Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος).

* Όλοι οι φτωχοί δωρεάν ρεύμα 3.600 KWH τον χρόνο. Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα.

* Κανένα νοικοκυριό χωρίς θέρμανση. Δεχτείτε την πρότασή μας αλλά και όλης της κοινωνίας: Κάντε δεκτή την πρόταση για μείωση του ΕΦΚ του πετρελαίου θέρμανσης ώστε να το αγοράζει ο καταναλωτής περίπου στα 90 λεπτά ανά λίτρο".

Ωραίος ο ελέφαντας. Την επόμενη φορά να φέρετε και αρκούδες.

του  Γιάννη Ανδρουλιδάκη

Ήταν όλοι τους εκεί. Ένα τσούρμο ηλικιωμένων ανθρώπων, άλλων καλογερασμένων και άλλων κακογερασμένων, όλων όμως με το μέλλον πίσω τους. Μια μελαγχολική εικόνα στα όρια της θλίψης, που θύμιζε σύναξη αποστράτων ή απόδοση τιμής σε κάποιον σπουδαίο αποθανόντα, που τον θυμήθηκαν μόνο οι συνομήλικοί του. Μια σειρά από σπασμένα πορτρέτα του Ντόριαν Γκρέι, με όλη την δυσθυμία και τη μισανθρωπία του παλιού σταρ που τον ξέχασαν τα φλας και οι κάμερες και τους το ανταποδίδει αποστρέφοντας το βλέμμα του απ’ αυτές, προκειμένου να μας χαρίσει μόνο ένα αλαζονικό προφίλ. Μάταια. Ο φόβος μπροστά στην ιδέα ότι οι καλές μέρες πέρασαν δεν κρύβεται. Αποτυπώνεται σε κάθε ρυτίδα εκείνων που έζησαν το παρόν τους χωρίς την παραμικρή γενναιοδωρία για το μέλλον.

Ηταν όλοι τους εκεί.  Ένα σουβλάκι από φάτσες που κατέλαβαν ολοκληρωτικά τον δημόσιο λόγο και τους μηχανισμούς του πριν μια εικοσαετία και απέκλεισαν κάθε άλλη συζήτηση, κάθε άλλη αφήγηση ή ερμηνεία, ως λαϊκιστική και  μνησίκακη απέναντι στο όραμα της ισχυρής Ελλάδας, του «εκσυγχρονισμού» και της ευρωλαγνείας.  Ένα σμήνος εξωτικών πουλιών που άσκησαν επί μια δεκαετία την πολιτική τους με τον πιο αυτιστικό τρόπο, μονοπωλώντας την ιδέα της νεωτερικότητας και της προόδου, με τρόπο ώστε η αναχώρησή τους να βρει τη χώρα γεμάτη από αναχρονιστικούς αντιδραστικούς που προβάλλονταν ως η εναλλακτική επιλογή στην εκδοχή του Σημίτη. 

Ηταν όλοι τους εκεί. Ο Χρήστος Πρωτόπαππας, πρόεδρος της ΓΣΕΕ πριν από καμιά 25αριά χρόνια σε ηλικία 35 ετών, χωρίς να έχει εργαστεί ποτέ του, που λίγα χρόνια μετά μεταπήδησε στην άλλη πλευρά του τραπεζιού των διαπραγματεύσεων κι έγινε υπουργός Εργασίας, όπως συνέβαινε με τους συνδικαλιστές και στην Ισπανία του Φράνκο. Σίγουρα βρέθηκε στο Ακροπόλ, στη συνάντηση για την κεντροαριστερά, μη ανεχόμενος κάποιους παλαιοσυνδικαλιστές εργατοπατέρες που παριστάνουν τώρα τους αριστερούς αντί να αφήσουν χώρο σε ένα νέο και ανεξάρτητο συνδικαλισμό.

Ο Τάσος Γιαννίτσης, πρωτοπόρος υπουργός Εργασίας, ο πρώτος που κατάφερε να κατεβάσει 1 εκατομμύριο εργαζόμενους στον δρόμο, όταν ακόμα οι Στουρνάρες και οι Παπακωνσταντίνου έβρεχαν τις πάνες τους. Από τότε περνάει τον καιρό του αρθρογραφώντας στον  ΔΟΛ, λέγοντας ότι αν τότε είχαν περάσει οι προτάσεις του δε θα βρισκόμασταν σήμερα στη θέση να τις υλοποιούμε. Θα ερχόταν να συνεχίσει το έργο του, αλλά δεν προλαβαίνει. Ηδη αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το ΔΣ του ΔΟΛ για να αφοσιωθεί στη δουλειά του στα Ελληνικά Πετρέλαια.

Ο Νίκος Γκαργκάνας, οικονομικός σύμβουλος πίσω από κάθε πολιτική λιτότητας του ελληνικού κράτους τα τελευταία 30 χρόνια, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας την εποχή της μεγάλης φούσκας (2002-2008), ο άνθρωπος που το πρωί δήλωνε σε συνέντευξη τύπου ότι πρέπει να ποινικοποιηθεί η συζήτηση για αύξηση των μισθών χαρακτηρίζοντας «εξωφρενικές» τις αυξήσεις του μηνιάτικου κατά 1 ευρώ και το ίδιο μεσημέρι αύξανε μόνος του τον δικό του κατά 70%, στα 6 χιλιάρικα το μήνα. Αυτός που έπιανε στα χέρια του μισθούς, τους εξαφάνιζε και τους έκανε μερίσματα μετόχων. Ηταν εκεί σίγουρα γιατί εξακολουθεί να αγωνιά πώς σκορπιέται το δημόσιο χρήμα.

Ηταν κι άλλοι. Ο Νίκος Μπίστης, για τον οποίον το «58» έχει συμβολική σημασία –τόσα είναι τα κόμματα και οι οργανώσεις που έχει αλλάξει ως τώρα στη ζωή του.

Ο Γρηγόρης Ψαριανός, ένας από τους λίγους καλλιτέχνες που έκανε την τέχνη ζωή και υλοποίησε το στιχουργικό του όνειρο να «κλάνει στης βουλής τα έδρανα» -συνήθως μάλιστα όχι στα έδρανα, αφού του αρέσει να κάθεται στην πόρτα με το πιστολάκι παρά πόδα, έτοιμος να πάει ή να μην πάει για κατούρημα, ανάλογα με τις ανάγκες των ψηφοφοριών.

Ο Πέτρος Κουναλάκης, που το 1993 –εκπροσωπώντας τάχα την Αριστερά- έλεγε για τους συγκεντρωμένους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ στο Σύνταγμα ότι «χοροπηδάνε σαν πίθηκοι», αλλά 20 χρόνια μετά, με τους «πίθηκους» φευγάτους, μπορεί να πάρει τον μισανθρωπισμό και την αγοραφοβία του και να πάει από εκεί να τα πει με ανθρώπους του επιπέδου του. Αγαπημένο παιδί του ΔΟΛ κι αυτός.

Ηταν κι εκλεκτοί εκπρόσωποι των τεχνών και των γραμμάτων. Ο Ηλίας Κανέλλης –καλά, κι άλλος του ΔΟΛ;- που δίδαξε αριστερό ήθος πρωταγωνιστώντας περήφανα σε απεργοσπασίες.

Η Σώτη Τριανταφύλλου, που έχει αναλάβει το ηράκλειο έργο της σύζευξης του αριστερού φιλελευθερισμού με τον ρατσισμό, την ομοφοβία και τα μεσοαστικά συμπλέγματα.

Ο Γιάννης Μπέζος, που πανηγύριζε τις απολύσεις των συναδέλφων του από την τηλεόραση γιατί δεν είχαν ποιότητα κι έπειτα γύριζε καινούριο σίριαλ σε σκηνοθεσία του Αντρέι Ταρκόφσκι κι ο Νίκος Πορτοκάλογλου που υπερηφανεύεται από καιρό σε καιρό ότι κατάφερε να κάνει καριέρα χωρίς να είναι αριστερός (ούτε Εβραίος, ούτε ομοφυλόφιλος).

Ηταν και φρέσκα άφθαρτα πρόσωπα,  σαν τον Απόστολο Κακλαμάνη και τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο, που ήθελε να ξαναφέρει τις ποδιές στα σχολεία το 1990.

Είναι βέβαια χαριτωμένο να αντιλαμβάνεσαι ότι το σύστημα δεν έχει εφεδρείες σε προσωπικό πέραν κάποιων γερόντων που ουδείς θυμόταν αν ζούσαν ή αν πέθαναν. Κι είναι καλό που όλο αυτό το τσίρκο προσεταιρίστηκε τη λεγόμενη «Κίνηση των 58», γιατί η κίνηση πάντα βοηθά και στην αρτηριοσκλήρυνση και στην κυκλοφορία του αίματος. Υπάρχει ωστόσο σε όλη αυτή την παράσταση ένα σφάλμα λογικής –ένα κενό στο σενάριο, για να παραμείνουμε πιστοί στη θεατρικότητα της σύναξης.

Ολοι αυτοί ήρθαν να μας κουνήσουν το δάκτυλο και να μας πουν ότι δε μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και να επιστρέψουμε στην κατάσταση πριν το 2008. Αυτό είναι αλήθεια. Μόνο που αφορά κυρίως τους ίδιους. Αυτούς που για μια εικοσαετία μας έλεγαν να σκάσουμε και να καταπιούμε τη μιζέρια μας,  γιατί οδηγούν την Ελλάδα στο ευρώ, στην πρώτη ταχύτητα του κόσμου, στην αειφόρο ανάπτυξη και στην πολιτιστική άνθιση του «κουλ» και της άνεσης. Και την οδήγησαν στα μαγκάλια, τις αυτοκτονίες, τους πλειστηριασμούς, τα χαρτόκουτα και την ανεργία. Και τώρα θέλουν να ξαναπάρουν το λόγο. Όμως, είναι όπως το λένε: δε μπορούμε να γυρίσουμε στην κατάσταση πριν το 2008. Hρθε η ώρα να πάψουν αυτοί.

Ο χώρος τους, αυτό το υπερταξικό μεταμοντέρνο μόρφωμα που ονομάστηκε με τον απολίτικο ευφημισμό «κεντροαριστερά», για το οποίο παραμένουν αλαζονικά βέβαιοι ότι είναι πλειοψηφικό στην ελληνική κοινωνία, δεν έχει άλλο αξιοπρεπή δρόμο πέρα από την πολιτική ευθανασία.

Μόνο πολιτική όμως, γιατί πολιτιστικά έχει να δώσει ακόμα. Το πρόγραμμα με τον ελέφαντα δεν ήταν κακό. Την επόμενη φορά όμως, να φέρουν και αρκούδες.   

- See more at: http://stokokkino.gr/article/4176/Oraios-o-elefantas-Tin-epomeni-fora-na-ferete-kai-arkoudes#sthash.uNwjemMf.dpuf

Ήταν όλοι τους εκεί. Ένα τσούρμο ηλικιωμένων ανθρώπων, άλλων καλογερασμένων και άλλων κακογερασμένων, όλων όμως με το μέλλον πίσω τους. Μια μελαγχολική εικόνα στα όρια της θλίψης, που θύμιζε σύναξη αποστράτων ή απόδοση τιμής σε κάποιον σπουδαίο αποθανόντα, που τον θυμήθηκαν μόνο οι συνομήλικοί του. Μια σειρά από σπασμένα πορτρέτα του Ντόριαν Γκρέι, με όλη την δυσθυμία και τη μισανθρωπία του παλιού σταρ που τον ξέχασαν τα φλας και οι κάμερες και τους το ανταποδίδει αποστρέφοντας το βλέμμα του απ’ αυτές, προκειμένου να μας χαρίσει μόνο ένα αλαζονικό προφίλ. Μάταια. Ο φόβος μπροστά στην ιδέα ότι οι καλές μέρες πέρασαν δεν κρύβεται. Αποτυπώνεται σε κάθε ρυτίδα εκείνων που έζησαν το παρόν τους χωρίς την παραμικρή γενναιοδωρία για το μέλλον.

Ηταν όλοι τους εκεί.  Ένα σουβλάκι από φάτσες που κατέλαβαν ολοκληρωτικά τον δημόσιο λόγο και τους μηχανισμούς του πριν μια εικοσαετία και απέκλεισαν κάθε άλλη συζήτηση, κάθε άλλη αφήγηση ή ερμηνεία, ως λαϊκιστική και  μνησίκακη απέναντι στο όραμα της ισχυρής Ελλάδας, του «εκσυγχρονισμού» και της ευρωλαγνείας.  Ένα σμήνος εξωτικών πουλιών που άσκησαν επί μια δεκαετία την πολιτική τους με τον πιο αυτιστικό τρόπο, μονοπωλώντας την ιδέα της νεωτερικότητας και της προόδου, με τρόπο ώστε η αναχώρησή τους να βρει τη χώρα γεμάτη από αναχρονιστικούς αντιδραστικούς που προβάλλονταν ως η εναλλακτική επιλογή στην εκδοχή του Σημίτη. 

Ηταν όλοι τους εκεί. Ο Χρήστος Πρωτόπαππας, πρόεδρος της ΓΣΕΕ πριν από καμιά 25αριά χρόνια σε ηλικία 35 ετών, χωρίς να έχει εργαστεί ποτέ του, που λίγα χρόνια μετά μεταπήδησε στην άλλη πλευρά του τραπεζιού των διαπραγματεύσεων κι έγινε υπουργός Εργασίας, όπως συνέβαινε με τους συνδικαλιστές και στην Ισπανία του Φράνκο. Σίγουρα βρέθηκε στο Ακροπόλ, στη συνάντηση για την κεντροαριστερά, μη ανεχόμενος κάποιους παλαιοσυνδικαλιστές εργατοπατέρες που παριστάνουν τώρα τους αριστερούς αντί να αφήσουν χώρο σε ένα νέο και ανεξάρτητο συνδικαλισμό.

Ο Τάσος Γιαννίτσης, πρωτοπόρος υπουργός Εργασίας, ο πρώτος που κατάφερε να κατεβάσει 1 εκατομμύριο εργαζόμενους στον δρόμο, όταν ακόμα οι Στουρνάρες και οι Παπακωνσταντίνου έβρεχαν τις πάνες τους. Από τότε περνάει τον καιρό του αρθρογραφώντας στον  ΔΟΛ, λέγοντας ότι αν τότε είχαν περάσει οι προτάσεις του δε θα βρισκόμασταν σήμερα στη θέση να τις υλοποιούμε. Θα ερχόταν να συνεχίσει το έργο του, αλλά δεν προλαβαίνει. Ηδη αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το ΔΣ του ΔΟΛ για να αφοσιωθεί στη δουλειά του στα Ελληνικά Πετρέλαια.

Ο Νίκος Γκαργκάνας, οικονομικός σύμβουλος πίσω από κάθε πολιτική λιτότητας του ελληνικού κράτους τα τελευταία 30 χρόνια, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας την εποχή της μεγάλης φούσκας (2002-2008), ο άνθρωπος που το πρωί δήλωνε σε συνέντευξη τύπου ότι πρέπει να ποινικοποιηθεί η συζήτηση για αύξηση των μισθών χαρακτηρίζοντας «εξωφρενικές» τις αυξήσεις του μηνιάτικου κατά 1 ευρώ και το ίδιο μεσημέρι αύξανε μόνος του τον δικό του κατά 70%, στα 6 χιλιάρικα το μήνα. Αυτός που έπιανε στα χέρια του μισθούς, τους εξαφάνιζε και τους έκανε μερίσματα μετόχων. Ηταν εκεί σίγουρα γιατί εξακολουθεί να αγωνιά πώς σκορπιέται το δημόσιο χρήμα.

Ηταν κι άλλοι. Ο Νίκος Μπίστης, για τον οποίον το «58» έχει συμβολική σημασία –τόσα είναι τα κόμματα και οι οργανώσεις που έχει αλλάξει ως τώρα στη ζωή του.

Ο Γρηγόρης Ψαριανός, ένας από τους λίγους καλλιτέχνες που έκανε την τέχνη ζωή και υλοποίησε το στιχουργικό του όνειρο να «κλάνει στης βουλής τα έδρανα» -συνήθως μάλιστα όχι στα έδρανα, αφού του αρέσει να κάθεται στην πόρτα με το πιστολάκι παρά πόδα, έτοιμος να πάει ή να μην πάει για κατούρημα, ανάλογα με τις ανάγκες των ψηφοφοριών.

Ο Πέτρος Κουναλάκης, που το 1993 –εκπροσωπώντας τάχα την Αριστερά- έλεγε για τους συγκεντρωμένους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ στο Σύνταγμα ότι «χοροπηδάνε σαν πίθηκοι», αλλά 20 χρόνια μετά, με τους «πίθηκους» φευγάτους, μπορεί να πάρει τον μισανθρωπισμό και την αγοραφοβία του και να πάει από εκεί να τα πει με ανθρώπους του επιπέδου του. Αγαπημένο παιδί του ΔΟΛ κι αυτός.

Ηταν κι εκλεκτοί εκπρόσωποι των τεχνών και των γραμμάτων. Ο Ηλίας Κανέλλης –καλά, κι άλλος του ΔΟΛ;- που δίδαξε αριστερό ήθος πρωταγωνιστώντας περήφανα σε απεργοσπασίες.

Η Σώτη Τριανταφύλλου, που έχει αναλάβει το ηράκλειο έργο της σύζευξης του αριστερού φιλελευθερισμού με τον ρατσισμό, την ομοφοβία και τα μεσοαστικά συμπλέγματα.

Ο Γιάννης Μπέζος, που πανηγύριζε τις απολύσεις των συναδέλφων του από την τηλεόραση γιατί δεν είχαν ποιότητα κι έπειτα γύριζε καινούριο σίριαλ σε σκηνοθεσία του Αντρέι Ταρκόφσκι κι ο Νίκος Πορτοκάλογλου που υπερηφανεύεται από καιρό σε καιρό ότι κατάφερε να κάνει καριέρα χωρίς να είναι αριστερός (ούτε Εβραίος, ούτε ομοφυλόφιλος).

Ηταν και φρέσκα άφθαρτα πρόσωπα,  σαν τον Απόστολο Κακλαμάνη και τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο, που ήθελε να ξαναφέρει τις ποδιές στα σχολεία το 1990.

Είναι βέβαια χαριτωμένο να αντιλαμβάνεσαι ότι το σύστημα δεν έχει εφεδρείες σε προσωπικό πέραν κάποιων γερόντων που ουδείς θυμόταν αν ζούσαν ή αν πέθαναν. Κι είναι καλό που όλο αυτό το τσίρκο προσεταιρίστηκε τη λεγόμενη «Κίνηση των 58», γιατί η κίνηση πάντα βοηθά και στην αρτηριοσκλήρυνση και στην κυκλοφορία του αίματος. Υπάρχει ωστόσο σε όλη αυτή την παράσταση ένα σφάλμα λογικής –ένα κενό στο σενάριο, για να παραμείνουμε πιστοί στη θεατρικότητα της σύναξης.

Ολοι αυτοί ήρθαν να μας κουνήσουν το δάκτυλο και να μας πουν ότι δε μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και να επιστρέψουμε στην κατάσταση πριν το 2008. Αυτό είναι αλήθεια. Μόνο που αφορά κυρίως τους ίδιους. Αυτούς που για μια εικοσαετία μας έλεγαν να σκάσουμε και να καταπιούμε τη μιζέρια μας,  γιατί οδηγούν την Ελλάδα στο ευρώ, στην πρώτη ταχύτητα του κόσμου, στην αειφόρο ανάπτυξη και στην πολιτιστική άνθιση του «κουλ» και της άνεσης. Και την οδήγησαν στα μαγκάλια, τις αυτοκτονίες, τους πλειστηριασμούς, τα χαρτόκουτα και την ανεργία. Και τώρα θέλουν να ξαναπάρουν το λόγο. Όμως, είναι όπως το λένε: δε μπορούμε να γυρίσουμε στην κατάσταση πριν το 2008. Hρθε η ώρα να πάψουν αυτοί.

Ο χώρος τους, αυτό το υπερταξικό μεταμοντέρνο μόρφωμα που ονομάστηκε με τον απολίτικο ευφημισμό «κεντροαριστερά», για το οποίο παραμένουν αλαζονικά βέβαιοι ότι είναι πλειοψηφικό στην ελληνική κοινωνία, δεν έχει άλλο αξιοπρεπή δρόμο πέρα από την πολιτική ευθανασία.

Μόνο πολιτική όμως, γιατί πολιτιστικά έχει να δώσει ακόμα. Το πρόγραμμα με τον ελέφαντα δεν ήταν κακό. Την επόμενη φορά όμως, να φέρουν και αρκούδες.   

- See more at: http://stokokkino.gr/article/4176/Oraios-o-elefantas-Tin-epomeni-fora-na-ferete-kai-arkoudes#sthash.uNwjemMf.dpuf

Ήταν όλοι τους εκεί. Ένα τσούρμο ηλικιωμένων ανθρώπων, άλλων καλογερασμένων και άλλων κακογερασμένων, όλων όμως με το μέλλον πίσω τους. Μια μελαγχολική εικόνα στα όρια της θλίψης, που θύμιζε σύναξη αποστράτων ή απόδοση τιμής σε κάποιον σπουδαίο αποθανόντα, που τον θυμήθηκαν μόνο οι συνομήλικοί του. Μια σειρά από σπασμένα πορτρέτα του Ντόριαν Γκρέι, με όλη την δυσθυμία και τη μισανθρωπία του παλιού σταρ που τον ξέχασαν τα φλας και οι κάμερες και τους το ανταποδίδει αποστρέφοντας το βλέμμα του απ’ αυτές, προκειμένου να μας χαρίσει μόνο ένα αλαζονικό προφίλ. Μάταια. Ο φόβος μπροστά στην ιδέα ότι οι καλές μέρες πέρασαν δεν κρύβεται. Αποτυπώνεται σε κάθε ρυτίδα εκείνων που έζησαν το παρόν τους χωρίς την παραμικρή γενναιοδωρία για το μέλλον.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΕΛΣΟΝ ΜΑΝΤΕΛΑ

 ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ

Κολοκοτρώνη 36, Αθήνα
τηλ. 21-9201616

                                                                                                        Αθήνα 10 Δεκέμβρη 2013

Η Α.ΚΙ.ΠΟ αποτίει φόρο τιμής στον μεγάλο Αγωνιστή της Δημοκρατίας, της Ειρήνης και των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων Νέλσον Μαντέλα που έφυγε από την ζωή.  Ο Νέλσον Μαντέλα υπήρξε ηγέτης όχι μόνο των λαών της  Ν. Αφρικής αλλά ολόκληρης της Ηπείρου και παγκόσμιο σύμβολο ασυμβίβαστου Αγώνα κατά του Ρατσισμού για την Ελευθερία, Ισότητα και Κοινωνική Δικαιοσύνη. Δεν λύγισε ούτε στιγμή παρότι υπήρξε δεσμώτης του απαρτχάιντ 27 ολόκληρα χρόνια.

 Ο αγώνας του Νέλσον Μαντέλα και του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος της χώρας του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσσου (African National Congress) υπήρξε νικηφόρος με την απελευθέρωση του Μαντέλα το 1990 και την ανάδειξή του ως Προέδρου της Ν. Αφρικής το 1994 που συνοδεύτηκε με την πλήρη κατάργηση του απάνθρωπου και βάρβαρου καθεστώτος. Ο Νέλσον Μαντέλα δίδαξε αγωνιστική συνέπεια και ήθος καθώς στο απόγειο της δημοτικότητας και της παγκόσμιας αναγνώρισης ολοκλήρωσε την πρώτη του προεδρική θητεία αρνούμενος να διεκδικήσει την επανεκλογή του.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι το καθεστώς του απαρτχάιντ και η φυλάκιση του Ν. Μαντέλα δεν θα κρατούσε τόσες δεκαετίες αν τα διεθνή συμφέροντα  είχαν συμμορφωθεί με τις αυστηρότατες κυρώσεις του ΟΗΕ εναντίον του καθεστώτος.

Δεν αρκεί να τιμούμε και να  εκφράζουμε τον θαυμασμό μας στους αγώνες και στις απελευθερωτικές ιδέες του Μαντέλα, η καλύτερη τιμή στην μνήμη του μεγάλου Αγωνιστή και Ηγέτη είναι η ένταση των αγώνων κατά του διεθνούς αυταρχισμού των φιλοπόλεμων σχεδίων και της φασιστικής απειλής που σημειώνει έξαρση στην Ευρώπη και παγκοσμίως τροφοδοτούμενη από την παγκόσμια κοινωνική κρίση.

O Πρόεδρος                                            Η Γραμματέας

Παναγιώτης Τσίρης                                  Νανή Πολίτου

Φλέρυ Νταντωνάκη - πάθη από τον έρωτα / Μ. Χατζιδάκις

10 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Κολοκοτρώνη 36 Αθήνα

τηλέφωνο 210-9201616                                                                                         Αθήνα 9 Δεκέμβρη 2013

 

10 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Η αυριανή  παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων  Δικαιωμάτων  συμπίπτει με την 65η επέτειο της έγκρισης από  την Γενική Συνέλευση  του ΟΗΕ  της  Οικουμενικής  Διακήρυξης των Δικαιωμάτων  του Ανθρώπου, ένα  ιστορικό κείμενο , που στο περιεχόμενο του αποτυπώθηκαν οι τραγικές εμπειρίες της ανθρωπότητας  από τον Δεύτερο  Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και τα ελπιδοφόρα μηνύματα από την Αντιφασιστική  Νίκη.  Βασικό συστατικό του αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως είναι η οικοδόμηση ενός  Κράτους Δικαίου, η κατοχύρωση της Ειρήνης,  η εξάλειψη της φτώχειας και της πείνας, η υπεράσπιση του πολυεθνικού και πολυπολιτισμικού χαρακτήρα πολλών σύγχρονων κρατών.

Βασική φιλοσοφία της Οικουμενικής  Διακήρυξης είναι το αδιαίρετο των ανθρώπινων δικαιωμάτων.   Δεν μπορούν να διαχωριστούν  τα ατομικά και πολιτικά   από τα κοινωνικά δικαιώματα.  Σήμερα που η βαθιά και πολυδιάστατη  κρίση στην Ευρώπη και διεθνώς συνοδεύεται  από ακραίες νεοφιλελεύθερες   πολιτικές,  τίθενται σε άμεσο κίνδυνο τόσο τα ατομικά  όσο και τα κοινωνικά  δικαιώματα  των κοινωνιών, την στιγμή  που  τροφοδoτούνται και εξαπλώνονται τα φαινόμενα της ξενοφοβίας  του ναζισμού  και ρατσισμού όπως συμβαίνει και στην χώρα μας.  

Η Α.ΚΙ.ΠΟ  πιστεύει ότι σε μια περίοδο που ο ρατσισμός και ο ναζισμός  έχει πολλά πρόσωπα δεν αρκεί η μάχη σε  θεσμικό επίπεδο  κατά των αποκρουστικών αυτών φαινομένων. Απαιτείται συντονισμένος αγώνας κυρίως στο κοινωνικό επίπεδο, γιατί  κι  από την  άποψη αυτή έχει ιδιαίτερη  αξία η προώθηση μιας Κουλτούρας Ειρήνης  ιδιαίτερα στον χώρο  της παιδείας και του πολιτισμού σύμφωνα με τις αποφάσεις και της UNESCO.

Καλούμε λοιπόν όλους τους δημοκράτες  αυτής  της χώρας  σε μία " Πολιτιστική Ιντιφάντα", δηλαδή σε ένα πλατύ κίνημα δημοκρατικών  ιδεών και πανανθρώπινων αξιών συνδεδεμένο με όλα τα κοινωνικά κινήματα  του συνδικαλιστικού  συμπεριλαμβανομένου.

Ας ξαναθυμηθούμε  το σύνθημα του ΟΗΕ

ΟΛΟΙ  ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ  ΟΛΟΙ  ΙΣΟΙ

         Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Παναγιώτης Τσίρης                         Νανή Πολίτου

Rua Da Bella Vista - Thanassis Papakonstantinou

ΟΜΙΛΙΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ(1/4)

ΟΜΙΛΙΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ(2/4)

ΟΜΙΛΙΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ(3/4)

ΟΜΙΛΙΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ(4/4)

ΠΕΧΛΙΒΑΝΗΣ-ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: "Πιστεύετε ότι θα κυβερνάτε για πάντα; Ο Αλέξανδρος...

Lauching of the European Network of Anti-Fascist Parliamentarians.

Κάτω τα χέρια από την πρώτη κατοικία Να μην περάσει η άρση των πλειστηριασμών

Υστερα από 3 χρόνια εφαρμογής της βάρβαρης και εγκληματικής πολιτικής του μνημονίου, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κάνει ένα ακόμη βήμα: να αφήσει την πρώτη κατοικία να βγει στο σφυρί εξαιτίας οφειλών των νοικοκυριών. Από τη νέα χρονιά, αν δεν υπάρξει αντίθετη ρύθμιση, αίρεται η προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, ενώ καταργείται και το όριο προστασίας από πλειστηριασμούς για οφειλές μέχρι 200.000 ευρώ προς τις τράπεζες. Η κυβέρνηση παριστάνει ότι διαπραγματεύεται σκληρά με την τρόικα, όμως φαίνεται πως για μία ακόμη φορά οι «κόκκινες γραμμές» θα παραμείνουν ένα ακόμη επικοινωνακό τρικ για εσωτερική κατανάλωση. Γιατί ακόμη και η άρση των πλειστηριασμών «υπό προϋποθέσεις», που συζητά η κυβέρνηση, αφήνει ορθάνοιχτο το δρόμο να αρθεί συνολικά η προστασία της πρώτης κατοικίας το επόμενο διάστημα .

Η επίθεση στην πρώτη κατοικία στην Ελλάδα είχε προαναγγελθεί από δημοσιεύματα στον Ευρωπαϊκό τύπο εδώ και μήνες, όταν οι Έλληνες παρουσιάζονταν ως ένας λαός που συντηρείται από δανεικά προκειμένου να διατηρεί ένα πολύ υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης. Σε αυτά τα δημοσιεύματα που προετοίμαζαν τους πλειστηριασμούς κατοικιών στη χώρα μας, ο νυν υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Σκόρδας είχε να προσθέσει τότε ότι χρειάζεται να αρθούν και στην Ελλάδα οι πλειστηριασμοί, αφού και στην Ισπανία έχουν γίνει ήδη 42.000!!! Τα κροκοδείλια δάκρυα επομένως μίας κυβέρνησης που ετοιμάζεται να αφαιρέσει τους κόπους μίας ζωής από ένα λαό, αφού πρώτα τον οδήγησε στη φτώχεια και την ανεργία, δεν μπορούν να πείσουν κανένα.

Χρειάζεται ο κάθε Φιλαδελφειώτης και Χαλκηδονειώτης που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του από χρέη να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι μόνος. Το πρόβλημα αυτό αφορά εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, γι' αυτό  και έχουμε τη δύναμη να υπερασπιστούμε τα σπίτια μας, αρκεί να δράσουμε συντονισμένα, συλλογικά και οργανωμένα. Γι' αυτό και συντονίζουμε τη δράση μας με άλλες συλλογικότητες μέσα από την «Πρωτοβουλία Πλειστηριασμοί STOP» για να κατοχυρωθεί νομοθετικά η αναστολή των πλειστηριασμών, όπως ισχύει σήμερα, για τρία χρόνια και να επεκταθεί η προστασία της πρώτης κατοικίας για χρέη προς την Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Καλούμε στην παράσταση διαμαρτυρίας της Πρωτοβουλίας «Πλειστηριασμοί STOP» την Τετάρτη 11/12 στις 15:00 στο Ειρηνοδικείο Αθηνών

http://dynamipoliton.wordpress.com/

Παναγιώτης Βήχος Αγωνιστής μέχρι το τέλος της ζωής του...

Δημοσιεύθηκε στον Κόκκινο Τύπο

"Έφυγε" ο σύντροφος Παναγιώτης Βήχος

Αγωνιστής μέχρι το τέλος της ζωής του...Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ . από … Τάκη !!!

Εγώ … έφυγα , εσείς που μείνατε καλή δύναμη , με την ανθρωπιά σας καρφιτσωμένη στο.. μέτωπο !!!

Για έναν καλύτερο κόσμο .

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΗΧΟΣ .

Με μεγάλη λύπη πληροφορηθήκαμε σήμερα το βράδυ ότι πέθανε ο σύντροφος Παναγιώτης Βήχος. Ο Μαέστρος εδώ και πάνω από ένα χρόνο αντιμετώπιζε για δεύτερη φορά "στα ίσια" τον καρκίνο, δίνοντας μια παλικαρίσια μάχη ζωής με τεράστια αξιοπρέπεια, με τον τρόπο που αντιστοιχεί στους μαχόμενους ανθρώπους του κινήματός μας και τους επαναστάτες. Παρακολουθώντας τις απαντήσεις που έδινε στα εκατοντάδες (συνολικά μάλλον χιλιάδες) μηνύματα συμπαράστασης στο facebook, δεν ήταν λίγες οι φορές που αναρωτιόσουν ποιος τελικά έδινε κουράγιο σε ποιον. Οι χιλιάδες φίλοι του έδιναν κουράγιο ή ο Παναγιώτης Βήχος έδινε κουράγιο σε χιλιάδες φίλους του ώστε να κρατήσουν ψηλά το κεφάλι και να παλέψουν απέναντι στη λαίλαπα που έχει συντελεστεί την εποχή των μνημονίων; Αυτό το χαρακτήρα είχε και το τελευταίο μήνυμα του σ. Παναγιώτη Βήχου που αναρτήθηκε σήμερα το βράδυ στο Πολιτικό Καφενείο (το μήνυμα που εμφανίζεται στην αρχή της ανάρτησης).

Ο Παναγιώτης Βήχος γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 22 Ιουλίου του 1944. Πατέρας του ήταν ο

Θανάσης Βήχος - βιολίστας και αρχιμουσικός - και μητέρα του η Βασιλική Βήχου ηθοποιός του θεάτρου. Άρχισε μαθήματα μουσικής σε ηλικία επτά χρονών παίζοντας Πιάνο και αργότερα Σαξόφωνο, κλαρίνο, φλάουτο και Ακορντεόν. Εργάστηκε για 38 ολόκληρα χρόνια επαγγελματικά στα νυκτερινά κέντρα διασκέδασης σαν Μαέστρος και Πιανίστας (πλήκτρα). Είχε συνεργαστεί με πλήθος Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, είχε γράψει μουσική σε 20 ελληνικές ταινίες, μουσική για θέατρο ενώ είχε κάνει και 8 δίσκους και CD με ελληνικά τραγούδια.

Από τις τελευταίες του δουλειές ήταν και "Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" που αποτέλεσε μελοποίηση έργων του Ανδρέα Εμπειρίκου. Σε αυτή τη σπουδαία δουλειά μουσική έπαιξαν τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ και η κρατική ορχήστρα Αθηνών.

Ο Παναγιώτης Βήχος από πολύ μικρός ασχολήθηκε με την πολιτική και όταν υπηρετούσε στην αεροπορία το 1964 πέρασε αεροδικείο, γιατί οργανωμένος στους Λαμπράκηδες συνελήφθη σε μία συγκέντρωση με τη στολή της αεροπορίας. Συμμετείχε στην Ίδρυση της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης (ΠΑΠΟΚ) μαζί με το Μάνο Χατζηδάκη, τη Μελίνα Μερκούρη, το ζωγράφο Τάσσο και άλλους. Παράλληλα υπήρξε δραστήριο μέλος του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου και επικεφαλής της παράταξης Αγωνιστική Ταξική Ενότητα Μουσικών.

Την περίοδο της δικτατορίας αρθρογραφούσε στην εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ του Νίκου Ψαρουδάκη και ήταν πολύ φίλος με τον Παπα Πυρουνάκη.

Το 1975 οργανώθηκε στο ΚΚΕ όπου παρέμεινε μέχρι το 1987 όπου αποχώρησε αφού ήρθε σε σύγκρουση με την ηγεσία του. Πριν ακόμα αποχωρήσει, από το 1984, κυκλοφορούσε την εφημερίδα ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ όπου ασκεί κριτική στην ηγεσία του ΚΚΕ (!) και η οποία εφημερίδα σταμάτησε την κυκλοφορία της το 1990. Στο διάστημα αυτό δημιούργησε μία πολιτική οργάνωση την ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ από διαγραμμένα μέλη του ΚΚΕ και ανένταχτους αγωνιστές.

Το 1990 προσχώρησε μαζί με άλλους συντρόφους του στο ΕΕΚ - τροτσκιστές ενώ αρθρογραφούσε για χρόνια στην 15μερη πολιτική εφημερίδα ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ. Υπήρξε υποψήφιος βουλευτής του Μετώπου Ριζοσπαστικής Αριστεράς - ΜΕΡΑ (εκλογικό μέτωπο των ΝΑΡ, ΕΕΚ, ΕΚΚΕ, ΑΚΟΣ, ανένταχτων).

Υπήρξε από το 2002 ο μαέστρος του Πολιτικού Καφενείου (http://www.politiko-kafeneio.gr/index_old.htm , http://www.politiko-kafeneio.gr/neo/index.php), μιας από τις πρώτες, αν όχι της πρώτης ιστοσελίδας που φιλοξένησε άρθρα από όλο το φάσμα της ελληνικής αριστεράς, αλλά και σε ψηφιοποιημένη μορφή σπάνια βιβλία και μουσική.

Το 1998 διώχθηκε εκδικητικά με κατασκευασμένες κατηγορίες επειδή αποκάλυψε κύκλωμα μαστροπείας στη Σαντορίνη, στο οποίο συμμετείχαν αξιωματικοί της ΕΛΑΣ και στελέχη της ελληνικής δικαιοσύνης. Έπειτα από μεγάλη ταλαιπωρία που προκάλεσε και κλονισμό της υγείας του, δικαιώθηκε πανηγυρικά το 2011.

Είχε γράψει 8 βιβλία:

1) ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: Το μέλλον της Ανθρωπότητας (1976)

2) Οι μουσικοί και τα προβλήματά τους (εξαντλημένο) (1977)

3) Ειρήνη και Πατσιφισμός (εξαντλημένο) (1978)

4) Ο ρόλος των λαϊκών μαζών και της προσωπικότητας στην Ιστορία (1983)

5) Το Πρωτόγονο Κοινοτικό Σύστημα (1984)

6) Η Δουλεία (1984)

7) Η Θρησκεία (1985)

8) Κρατική Τρομοκρατία και Κοινωνικές Αντιστάσεις(1993)

Σημείωση: τα στοιχεία για τη ζωή και το έργο του Παναγιώτη Βήχου προέρχονται κατά βάση από το αναρτημένο βιογραφικό του στο Πολιτικό Καφενείο.

kokkinostupos