ΣΜΥΡΝΗ,Τετάρτη 31 Αυγούστου 1922

Είδα με τα ίδια μου τα μάτια έναν Τούρκο αξιωματικό να μπαίνει σε ένα σπίτι κρατώντας μικρούς τενεκέδες πετρελαίου ή βενζίνης και μέσα σε λίγα λεπτά το σπίτι να γίνεται παρανάλωμα…

Οι δάσκαλοι και τα κορίτσια μας είδαν Τούρκους που φορούσαν κανονικές στολές στρατιωτών και, σε πολλές περιπτώσεις, στολές αξιωματικών, να κρατούν μακριά ξύλα με κουρέλια στην άκρη τους, τα οποία είχαν βουτήξει σε έναν τενεκέ με κάποιοι υγρό. Τα έφερναν μέσα στα σπίτια που αμέσως μετά έπιαναν φωτιά…

Στο βάθος του δρόμου είδα μια ομάδα στρατιωτών να ξεφορτώνει κάτι που έμοιαζε να είναι μεγάλα βαρέλια με πετρέλαιο. Κρίνοντας από το χρώμα και το σχήμα τους, ήταν ολόιδια με τα βαρέλια της Εταιρείας Πετρελαίων της Σμύρνης. Ένιωσα ένα ρίγος στη ραχοκοκαλιά και συνειδητοποίησα τον σκοπό όλων αυτών των προετοιμασιών…

ΚΟΡΙΤΣΙΑ Ο ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΠΙΑ ΕΔΩ......

Το τσολιαδάκι της παρακάτω φωτογραφίας γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου του 1936 στον Πειραιά.

Όταν ήταν παιδί βίωσε μια οικογενειακή τραγωδία, καθώς η αδελφή του πέθανε σε βρεφική ηλικία, γεγονός που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει η μητέρα του. «Βίωσα πολύ μικρός τον αιφνίδιο θάνατο της αδελφής μου, σε ηλικία 6 μηνών, μέσα στο πλοίο, από τη Θάσο, όπου υπηρετούσε ο πατέρας μου, προς τον Πειραιά, όπου και μέναμε. Οι μεταμφιέσεις του φύλου μου γίνονταν με φορεματάκια της, που η μητέρα μου αρνούνταν πεισματικά να πετάξει. Το σημαντικό ήταν η ταύτιση με τη χαμένη μου αδελφή και η ηδονική τάση της μάνας να μη δεχτεί την απώλεια», ανέφερε στην αυτοβιογραφία του.

Δημήτρης Γληνός 22 Αυγ. 1882 - 26 Δεκ. 1943

Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ 

Γεννήθηκε στη Σμύρνη, από οικογένεια με καταγωγή το Κόρθι της Άνδρου. Το 1899 μετακόμισε στη Αθήνα (έχοντας αποφοιτήσει με «Άριστα» από την Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης) και γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Την εποχή εκείνη ήταν ακόμη οπαδός της καθαρεύουσας.^[2] Το 1904 προσχώρησε στο κίνημα του δημοτικισμού και έγινε μέλος του συλλόγου «Έθνος και Γλώσσα». Το 1905 λαμβάνοντας το διδακτορικό δίπλωμά του με άριστα ανέλαβε διευθυντής στην «Αναξαγόρειο Σχολή» και στη συνέχεια στο «Ελληνογερμανικό Λύκειο» της Σμύρνης.^[3] Οι διάφορες όμως δημοτικιστικές δημόσιες ομιλίες του και αρθρογραφίες του προκάλεσαν βίαιες σε βάρος του αντιδράσεις με συνέπεια να εγκαταλείψει την Σμύρνη (1908) και να συνεχίσει τις σπουδές του στηνΙένα και τη Λειψία της Γερμανίας παρακολουθώντας μαθήματα φιλοσοφίας, παιδαγωγικής και πειραματικής ψυχολογίας. Παράλληλα την ίδια περίοδο γνωρίστηκε με τον Γεώργιο Σκληρό από τον οποίο δέχτηκε τις πρώτες επιδράσεις της σοσιαλιστικής θεωρίας και τουμαρξισμού. Αλληλογραφώντας και με τον Ίωνα Δραγούμη και άλλους δημοτικιστές μετέχει στην ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου(1910).

ΑΚΡΟΝΑΥΠΛΙΑ Σωτηρία Μπέλλου

 Γληνός με τους δασκάλους της Ακροναυπλίας (1937): Από αριστερά, όρθιοι, Σταυρίδης Π., Κοσκινάς, Λυκογιάννης Θ., Βούλγαρης Κ., Κορνάρος Π.,

Μέσα στο Μπούρτζι μια φορά

και στην Ακροναυπλία

σε βρήκα που ζωγράφιζες

στο στήθος σου δυο πλοία.

Δεν ήταν που τα σίδερα

σου κλείναν τον αγέρα

ήταν που τέλειωνε η ζωή

μέρα με την ημέρα.

Τώρα στην άκρη του γιαλού

και στου βυθού τις στράτες

γαρύφαλλα σου ρίχνουνε

κατάδικοι κι αντάρτες.

Μήνυση κατά της εφημερίδας και του δικτυακού τόπου «Μακελειό» κατέθεσαν Φλαμπουράρης, Σταθάκης και Δρίτσας

Μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και εξύβριση για πλήθος δημοσιευμάτων της εφημερίδας και του δικτυακού τόπου «Μακελειό» κατέθεσαν οι υπουργοί Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης, Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης και Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας.

Η μήνυση στρέφεται κατά του Γεωργίου Γκασιάμη, διαχειριστή και νόμιμου εκπρόσωπου του «Μακελειού», του Στέφανου Χίου, που υπογράφει τα επίμαχα δημοσιεύματα και κατά παντός άλλου υπευθύνου.

Με τη μήνυση ζητείται η ποινική δίωξη και τιμωρία τους και η ενεργοποίηση της αυτόφωρης διαδικασίας.

Σαν να ήταν χθες…του Σπύρου Τζόκα

 (Για τα γενέθλια της Ελίνας) 

Αύγουστος 2001 –Αύγουστος 2016. 15 χρόνια πέρασαν. Σαν να ήταν χθες, όταν πρωτοείδα ένα πλασματάκι τόσο μικρό και τόσο ευάλωτο, αλλά και τόσο αξιαγάπητο. Αν θα ήθελα να προσδιορίσω την ευτυχία, θα έλεγα ήταν εκείνες οι στιγμές. Τότε που με αποκαλούσαν Χαζομπαμπά. Τον επόμενο Αύγουστο γιορτάσαμε για πρώτη φορά τα γενέθλια της σε ένα εξοχικό στον Κάλαμο που νοικιάζαμε. Έσβησε το ένα και μοναδικό κεράκι στην τούρτα. Ένα μικρό ζουζουνάκι που περπατούσε. Όλα τότε ήταν αλλιώς. Όνειρα, προσδοκίες, ελπίδες και σχέδια. Όλα ήταν δυνατά, όλα τα παλεύαμε. Και πιστεύαμε ότι θα αλλάξουμε τα πράγματα για τα παιδιά μας. 

Το Ζειμπέκικο μιας γυναίκας !!

Να θαυμάζετε τις γυναίκες που χορεύουν ζεϊμπέκικο

Για ένα σεβντά κατεβάσαμε μπουκάλια, αλλά ο καημός, καημός έμεινε. Τον αγνοήσαμε, μα τρύπωνε όποτε μας έβρισκε μόνους. Έδενε το στομάχι κόμπο και μας έβρεχε τα μάτια. Τον κάναμε χορό και μαλάκωσε κάπως. Στοπ εδώ. Όχι στον οποιονδήποτε χορό, αλλά στον έναν που χορεύεται με την ψυχή. Γιατί το ζεϊμπέκικο είναι παραπάνω από ένας χορός. Είναι το συναίσθημα κι η έκφρασή του, είναι λεβεντιά, επανάσταση που βγαίνει απ' την πίκρα, είναι αρχοντιά μετά, αφού σε λυγίσουν.

Το ωραιότερο ζεϊμπέκικο το χόρεψαν όσοι δε σκέφτηκαν τις φιγούρες, που θ' ακολουθήσουν. Όσοι μες τη μέθη και τις σπασμένες άμυνες, αυτοσχεδίασαν τα πιο δυναμικά βήματα. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι με τη μαγκιά στο βλέμμα και την μπέσα στην ψυχή. Αυτούς που τα ζόρια τους έκαναν πιο δυνατούς απ’ ότι τους βρήκαν. Αυτούς που την απελπισία, που τους κέρασε η ζωή, την έκαναν γέφυρα και δάμασαν τους κανόνες και τις ηθικές της.

Το χτύπημα και ο θάνατος (Φ. Γ. Λόρκα, Γκάτσος & Ξαρχάκος)

Ο μοναδικός Μάνος ΚΑΤΡΑΚΗΣ απαγγέλει ΛΟΡΚΑ

Ο Γκαρθία Λόρκα, του οποίου το πλήρες όνομα είναι Φεδερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα, γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1898 στο Φουέντε Βακέρος, μικρό χωριό στον νομό Βέγα  της περιφέρειας Γρανάδας. .......

Για περισσότερα
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF_%CE%93%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%AF%CE%B1_%CE%9B%CF%8C%CF%81%CE%BA%CE%B1

Παγκόσμια Ημέρα Φάρων

:

Την Κυριακή 21 Αυγούστου 2016, στο πλαίσιο εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Φάρων, θα δοθεί η δυνατότητα επίσκεψης από το κοινό (από τις 10.00 έως 19.00) στους ακόλουθους φάρους

	ΦΑΡΟΣ	ΠΕΡΙΟΧΗ
1	Αγ. Νικόλαος	Ν. Κέα
2	Ακρωτήρι	Ν. Θήρα
3	Αρκίτσα	Φθιώτιδα
4	Αυλίδα	Βοιωτία
5	Βασιλίνα	Ν.Εύβοια
6	Βρυσάκι	Λαύριο
7	Γερογόμπος	Ν. Κεφαλονιά
8	Γουρούνι	Ν. Σκόπελος
9	Δρέπανο	Αχαΐας
10	Δρέπανο	Χανίων
11	Κασσάνδρα	Χαλκιδικής
12	Κατάκολο	Ηλείας
13	Κερί	Ν. Ζάκυνθος
14	Κρανάη	Γύθειου
15	Λάκκα	Ν. Παξοί
16	Μεγάλο Έμβολο	Θεσσαλονίκης
17	Μελαγκάβι	Λουτρακίου
18	Πλάκα	Ν. Λήμνος
19	Σκινάρι	Ν. Ζάκυνθος
20	Σουσάκι	Κορινθίας
21	Σπαθί	Ν. Σέριφος
22	Ψαρομύτα	Φωκίδας
23	Κοκκινόπουλο	Ν.Ψαρά
24	Αλεξανδρούπολη	Αλεξανδρούπολης
25	Ταίναρο	Λακωνίας
26	Κόπραινα	Άρτας
27	Κακή Κεφαλή	Χαλκίδας
28	Θεσσαλονίκη	Θεσσαλονίκης
29	Μονεμβασιά	Λακωνίας
30	Ντάνα	Ν.Πόρος

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν αναφορικά με την σημασία των Φάρων και των υπολοίπων ναυτιλιακών βοηθημάτων στη Ναυσιπλοΐα καθώς και για την προσφορά των Φαροφυλάκων.

πηγή >>hellenicnavy.gr

Παναγιά μου, βόηθα

του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Μα τω Θεώ, με το Θεό εμείς οι αριστεροί δεν έχουμε διαφορές, αλλά δεν τα πάμε και πολύ καλά. Είναι πολύ απόμακρος και αυστηρός. Άσε που δεν δέχεται τη λειτουργία των τάσεων. Με τον Χριστό τα πάμε καλύτερα, αφού δίδασκε ότι όποιος έχει δύο χιτώνες πρέπει να δίνει τον ένα. Άσε που πέταξε με τις κλωτσιές από τον ναό τους εμπόρους. Από το θρησκευτικό σύμπαν, όμως, πιο δική μας είναι η Παναγία, που μέσα στον Αύγουστο έχει την τιμητική της. Διότι είναι η μάνα, η συντρόφισσα των κυνηγημένων και των απόκληρων, η προστάτιδα των διαφορετικών και των απροσάρμοστων. Εκείνη στην οποία απευθύνονται οι περισσότερες προσευχές.

Η έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Τον διπλωματικό κατ” αρχήν δρόμο για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών μέσω διαπραγματεύσεων με τη γερμανική κυβέρνηση, αλλά και τον δικαστικό σε περίπτωση που η Γερμανία επιμείνει στη σημερινή αρνητική της στάση, προτείνεται στην έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών, οι εργασίες της οποίας ολοκληρώθηκαν με την ψήφιση της έκθεσης και την κατάθεσή της στην Ολομέλεια της Βουλής.

«Οι συνέπειες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου για την Ελλάδα και τους πολίτες της υπήρξαν τρομακτικές και ανεπανόρθωτες, καθώς η χώρα υπέστη απρόκλητη- προμελετημένη επίθεση, αλλά και τη βάρβαρη κατοχή από τις δυνάμεις της ναζιστικής Γερμανίας, της φασιστικής Ιταλίας και της τσαρικής Βουλγαρίας. Η τριπλή αυτή κατοχή οδήγησε τον ελληνικό λαό στην απόλυτη εξαθλίωση, αφού εξάρθρωσε την οικονομία της χώρας. Η διαπίστωση αυτή προκύπτει αβίαστα από το υφιστάμενο υπηρεσιακό- κρατικό υλικό και τεκμηριώνεται από πλήθος ακλόνητων μαρτυριών και πληθώρα ιστορικών πηγών» σημειώνεται στην εισαγωγή της έκθεσης.

Οι αξιώσεις της Ελλάδας σε αριθμούς

Απεβίωσε ο Σωτήρης ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Πέθανε σε ηλικία 91 ετών ο Σωτήρης Δημητρίου, πολιτικός μηχανικός και ανθρωπολόγος, σύντροφος της σκηνοθέτιδας Αλίντας Δημητρίου, συγγραφέας πολλών δοκιμιακών βιβλίων και άρθρων σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Ο Σωτήρης Δημητρίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Υπήρξε αντιστασιακός, ενώ τον Ιούλιο του 1944 φυλακίστηκε και μετά την απελευθέρωση εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Παράλληλα με την εργασία του ως πολιτικός μηχανικός (υπήρξε απόφοιτος του ΕΜΠ), ασχολήθηκε με τη μελέτη της ανθρωπολογίας και έκανε εγγραφή στη Φιλοσοφική σχολή, από την οποία δεν αποφοίτησε, προτιμώντας να συμπληρώσει μόνος τις μελέτες του. Στα 1964 εξέδωσε το πρώτο βιβλίο του «Προϊστορικοί πολιτισμοί και εξέλιξη». 

Πλέσσας και Κορκολής στον Αρχαιολογικό χώρο της Τίρυνθας

Αρχαία Τίρυνθα 

Κυκλώπεια Τείχη 

Δύο πιάνα Μίμης ΠΛΕΣΣΑΣ  και Στέφανος ΚΟΡΚΟΛΗΣ 

Μια ξεχωριστη βραδυά με το φεγγάρι να στέλνει το φως του στην Αργολική Γή της Ιστορίας μας

Τυχεροί όσοι το ζήσαμε !!!

ΝΙΚΟΣ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ >> 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1954

«Υπήρξα τίμιος αγωνιστής, πάλεψα για το καλό του λαού και για το κόμμα μου. Αφήνω στο γιο μου φεύγοντας ένα τίμιο όνομα»

Ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και μία από πιο τραγικές φιγούρες του ελληνικού κομουνιστικού κινήματος.

Ο Νίκος Πλουμπίδης γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1902 στα Λαγκάδια Αρκαδίας. Φοίτησε στο Διδασκαλείο του Πύργου Ηλείας, όπου μυήθηκε στις σοσιαλιστικές ιδέες, και το 1924 διορίσθηκε δάσκαλος στην Ελασσόνα. Ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση στον κλάδο του και το 1926 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Εξελέγη στην Εκτελεστική Επιτροπή της Δημοσιοϋπαλληλικής Ομοσπονδίας και στη συνέχεια της Πανυπαλληλικής Συνομοσπονδίας.

Το 1931 συνελήφθη για τη συνδικαλιστική και κομματική του δράση. Φυλακίστηκε για τρεις μήνες και στη συνέχεια απολύθηκε από τη θέση του. Από τότε, αφιέρωσε όλες τις δυνάμεις του στον συνδικαλισμό και στο κόμμα του και αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος της Ενωτικής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΕΓΣΕΕ), που είχε ιδρύσει το ΚΚΕ και η οποία έχοντας διαλυθεί με δικαστική απόφαση, λόγω του«ιδιωνύμου», βρισκόταν στην παρανομία. 

Το καλοκαίρι του 1935 μετείχε στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ στο 7ο Συνέδριο της Γ’ Διεθνούς στη Μόσχα. Κατά τηδικτατορία της 4ης Αυγούστου ήταν αρχικά γραμματέας της παράνομης κομματικής επιτροπής της περιοχής Θεσσαλίας και στη συνέχεια της Μακεδονίας. Το 1938 προωθήθηκε στο Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ, με γενικό γραμματέα τον Γιώργη Σιάντο.

Ο Πλουμπίδης συνελήφθη τον Μάιο του 1939 κι επειδή ήταν ήδη φυματικός μεταφέρθηκε στο τότε σανατόριο «Σωτηρία». Πήρε μέρος στην εντυπωσιακή ομαδική απόδραση των εκεί κρατουμένων κομμουνιστών την άνοιξη του 1941. Συνέβαλε στην ανασυγκρότηση του ΚΚΕ και στη συνέχεια στην οργανωτική συγκρότηση του ΕΑΜ. Τον Δεκέμβριο του 1942 εξελέγη μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, στην 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του κόμματος.

Μετά την Απελευθέρωση, επανεξελέγη από την 11η Ολομέλεια (Απρίλιος 1945) στο νέο Πολιτικό Γραφείο. Δεν εξελέγη, όμως, στο ολιγομελές Πολιτικό Γραφείο μετά την 12η Ολομέλεια (Ιούνιος 1945) και μετά το 7ο Συνέδριο (Οκτώβριος 1945), που συνήλθαν υπό την ηγεσία του Νίκου Ζαχαριάδη. Ίσως η εξαίρεσή του αυτή από το Πολιτικό Γραφείο να είχε σχέση και με παλιά δυσπιστία του Ζαχαριάδη απέναντί του.

Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου παρέμεινε στην Αθήνα, όπου ανέλαβε την καθοδήγηση των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ με το ψευδώνυμο «Μπάρμπας». Μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου ανέλαβε επικεφαλής της παράνομης κομματικής οργάνωσης στο εσωτερικό. Στις 25 Νοεμβρίου 1952 συνελήφθη στον Κολωνό από την Αστυνομία και μετά την ανάκρισή του μεταφέρθηκε στο σανατόριο «Σωτηρία», επειδή ήταν βαριά άρρωστος από φυματίωση και νεφρίτιδα.

Δύο ημέρες αργότερα, με εντολή του εξόριστου γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη μεταδόθηκε από τον ραδιοσταθμό της «Ελεύθερης Ελλάδας», που έδρευε στο Βουκουρέστι, ανακοίνωση του κόμματος, με την οποία καταγγελλόταν ως πράκτορας της Ασφάλειας. Κατά την ανακοίνωση, ο Πλουμπίδης «είναι από 27ετίας πράκτορας της Ασφάλειας. Στη χιτλερική κατοχή και την περίοδο της αμερικανοκρατίας, ο προβοκάτορας Πλουμπίδης έκανε μεγάλη ζημιά στο λαϊκό κίνημα και το λαό μας. Ο Πλουμπίδης είναι βαμμένος θανάσιμος εχθρός του λαού. Τα στοιχεία που αφορούν τη χαφιέδικη πρακτορική δράση του θα δημοσιευτούν την κατάλληλη ώρα».